KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Taki eksperyment myślowy:
Chiński pociąg relacji Chengdu – Urumchi, 2920 kilometrów, według rozkładu bite 54 godziny podróży, według doświadczenia, jeśli zejdziemy poniżej 60, możemy się uważać za nie lada szczęściarzy. Klasa – hard seat. O tym, co znaczy klasa hard seat, za moment.
No. I wyobrazić sobie peerelowską babę w tym pociągu. Czytaj dalej Pan tu nie siedział
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Zmrok zalewa ulice. Telebim na Placu Ludowym wycina się z czerni nieba.
Jedno długie ujęcie. Atmosfera, mimo że wszystko odbywa się na świeżym powietrzu, przypomina akademię. Scena, na scenie zespół Tybetański, ktoś tańczy, ktoś śpiewa, w tle góry, kamienne tybetańskie zabudowania, piosenka się kończy, zespół się kłania, chińska delegacja klaszcze zadowolona, tybetańska publiczność klaszcze zadowolona. Radość współdzielenia. Cięcie. Czytaj dalej Upór (cz.2)
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
/Dzieje się to wszystko w Zachodnim Syczuanie, w Chinach, dawnej Tybetańskiej prowincji Kham. W Kangding (tybetańskie Dartsedo), w Ganzi, w Tagong…/
On? On nic na to nie poradzi, nic nie zrobi z tą zaciekłością. Jest zagnieżdżona w jego genach, każda jego komórka jest nią przesiąknięta. Powierzchowność ma łagodną i pełną prostolinijnej dobroci, ale…
– Gdyby było trzeba… – Denba zawiesza nagle głos, jakby nie chciał wywoływać wilka z lasu. Na wszelki wypadek nie kończy zdania. Nie musi. Bielejące kostki zaciśniętych, masywnych pięści mówią więcej niż słowa. Czytaj dalej Upór (cz.1)
To jedno z najczęstszych pytań, jakie nam ludzie zadają:
Jak to się dzieje, że jedziecie tam, a nie tu, że robicie to, a nie tamto?
Nie ma jednej odpowiedzi, ale patrząc wstecz, widzę, że zazwyczaj dzieje się to tak: Czytaj dalej Rozstaje
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Nóż wbity w ziemię tuż przy wejściu do jurty chroni przed piorunami. Nóż ma każdy mężczyzna. Kobiety noszą uczepione bioder koziki. Niewielkie, lekko zagięte. Noże mężczyzn są duże, ze zdobioną rękojeścią. To właśnie taki nóż będzie nas dzisiaj strzegł.
Stalowe, mięsiste chmury zaczerniają horyzont. Ciężko pełzają po wzgórzach, otumaniając ciszą wściekle zielone zbocza. Przedburzowy bezruch przerywają jedynie dziwaczne pochrumkiwania jaków, zbijających się niespokojnie w coraz ciaśniejszy krąg. Na zewnątrz wszystko już uprzątnięte. Poprzyczepiane, otulone folią, zabezpieczone, pozwiązywane. Nikt tu nie będzie czekał do ostatniej chwili, nie będzie stawał twarzą w twarz z ciskającą piorunami nawałnicą. Wystarczająco dużo w życiu niebezpieczeństw, zmagań i niepewności. Czytaj dalej Nomadzi
Środa, 19 lipca, 2012,
Chiny, zachodni Syczuan, gdzieś w drodze z – do
Autostrady po Chińsku. I niech kto jeszcze powie, że Chiny nie dbają o środowisko naturalne!
Chcesz przeczytać o migawkach? Kliknij na zdjęcie!
Post powstał na arcyklawym notebooku Acer Aspire TimelineX
Piątek, 13 lipca, 2012,
Chiny, Kangding, Muzeum Tybetańskie
Nie wiem czy po Konfucjuszu czy po Mao to spuścizna, ale ten szalony z pozoru pomysł, zagranie va banque przerosło nasze najśmielsze oczekiwania. Wymawiane nieudolnie, napisane nierówno na kartce, to zdanie w sekundę otworzyło drzwi, ustawiło na baczność, sprawiło, że wszyscy dookoła jak mróweczki uwijali się, żeby nam pomóc, dogodzić, ułatwić. Zdanie zaklęcie, zdanie wytrych: „CHCĘ ROZMAWIAĆ Z SZEFEM”
Życie okraszone odrobiną bezczelności staje się zaskakująco proste…
Chcesz przeczytać o migawkach? Kliknij na zdjęcie!
Post powstał na arcyklawym notebooku Acer Aspire TimelineX
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Kiedy kamień spada, robi: pac! To wszystko. Wbrew temu, do czego przyzwyczaiły nas filmy, nie podskakuje, nie rozbija się na kawałki, nie toczy z hukiem w nieskończoność. Nie. Spada, robi: pac! i pozostaje w miejscu, w które spadł. Takie zdarzenie nic. Ot, kamień sobie zleciał.
W Europie ta droga byłaby zamknięta. Jak dwa razy dwa cztery. W Europie, takie zdarzenie nie miałoby szansy zaistnieć. Czytaj dalej Autostrady po chińsku
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
W którą stronę by nie pójść, tam twórcza operetka – chrobotania dłut, postukiwania kowadeł, popiskiwania pił. W którą by stronę nie spojrzeć, tam patchworki barw, wesołe meandry rzeźbień, zalotne krzyżyki haftów. To było zaskoczenie. W kraju – ojczyźnie masówki z metką „made in china”, tyle rękodzieła!
Właściwie w każdym miasteczku, w każdej mijanej wsi samowystarczalność. Trochę jak w średniowieczu: ulica stolarzy, kowali, rymarz, kuśnierz, szklarz, szewc, podwórko – zakątek krawcowych… I multum, multum kolorów. Intensywnych, krzykliwych i trochę kiczowatych. Ale ten kicz nie przeszkadza, on chyba nawet pasuje, tętni życiem, cieszy, bucha optymizmem. I połysk. I złocenia. Gęsto, na grubo, bogato.
Najbardziej mi się podoba zajętość rąk powszednich. Czytaj dalej Kołowrotek
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Są trochę jak mnisi, którzy lata temu złożyli śluby milczenia. Świadkowie ich świetności dawno już odeszli, pogrzebali w ciszy większość ich sekretów. A jednak one same wciąż imponują potęgą. Górują nad wioskami, oblepiają szczyty, dumnie zdobią czerwienią masywne, strome zbocza.
Wieże Himalajów, tak zwykło się je nazywać, owiane są tajemnicą. Kto je budował, dlaczego, jaką pełniły funkcję, można się tylko domyślać. Pytani o nie miejscowi patrzą zadziwieni i odpowiadają, że były, są i będą, jak te góry dokoła, po co chcieć wiedzieć więcej? Snują się więc domysły. Czytaj dalej Wieże Himalajów
Czwartek, 02 sierpnia, 2012,
Chiny, Chengdu
Zdjęcia
Chińczyk wszystko umyje, nawet kota i żmije,
Chińczyk, Chińczyk czyścioszek kupmy mu proszek!
Chińczyk wszystko upierze, nawet krowy i jeże,
Chińczyk, Chińczyk czyścioszek kupmy mu proszek!
Tekst piosenki do melodii: „Mydło wszystko umyje…”
Chcesz przeczytać o migawkach? Kliknij na zdjęcie!
Post powstał na arcyklawym notebooku Acer Aspire TimelineX
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Akurat zrzucał kosz z pleców, kiedy przyjechaliśmy na przyklejony do drogi niewielki punkt widokowy. Przysiadł w skrawku cienia i zaczął rozsupływać szare zawiniątko. Wyjął trzy kamienie. Spore, żółto-różowe, poprzerastane mchem. Ułożył je z namaszczeniem na rozłożonym na ziemi worku, ułożył obok nich wagę i zapadł się w letargu właściwym prostym ludziom, których większość życia mija na czekaniu. Czytaj dalej Dziki miód
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Rilong to taka mała mieścina na zakręcie. Domy przyklejone do serpentyny drogi wiją się wraz z nią. Cicho tam, nudno i spokojnie. Ale to chyba zasługa czasu w którym jesteśmy. W sezonie musi tu być sporo ludzi, bo okolica prześliczna. W dole wstęgi dolin, w górze pasma ośnieżonych szczytów, a pomiędzy jednym a drugim ociężałe, tkane rzepakiem, kukurydzą i żytem zbocza.
Przykro nam się robi. Tu nie możemy. Tam nie możemy. Jakaś taka zaczyna się rysować męcząca prawidłowość. Czytaj dalej Rilong
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Wioska
Zmarznięci, mokrzy i głodni dojeżdżamy do wioski której nie ma. Była zaznaczona na mapie ale Chińczycy zaczynają ją dopiero budować. To jeden z tutejszych paradoksów, ale o tym kiedy indziej.
Przed nami prężą się serpentyny podjazdu na 4500 m.n.p.m. 36 km z wysokości 2000 m.n.p.m. na której jesteśmy. Przy prędkości 5km na godzinę to daje nam 7 godzin bez odpoczynku. Czytaj dalej Nad ziemią
