Hmmm, jak by to powiedzieć… No bo niech to już sobie w tym starym roku zostanie…
Jakiś czas temu dostaliśmy takiego mejla:
„Dzień dobry,
Chciałam Państwa powiadomić, że na chwilę obecną zdecydowaliśmy się zawiesić wydawanie serii „Otwarte na świat.” W związku z tym nie wydamy Państwa książki w roku 2012 jak było to planowane. Niestety nie mogę w tej chwili się zadeklarować czy i kiedy wydamy książkę (…)” Czytaj dalej Zamknięte
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
– Lubisz koniec roku?
– Nie bardzo.
– Czemu?
– Przez jakiś taki nawyk podsumowań, nie mogę go w sobie zwalczyć. Takie wpojone: coś się kończy, coś się zaczyna. To może być dobre, optymistyczne, zazwyczaj takie właśnie jest – nowe, nowe, lubię nowe – ale w tych ostatnich dniach roku akcent pada zawsze na to „kończy”, i na bezwiedne rachunki, co zrobiłam, co mogłam zrobić, wyłazi ze mnie ten mój nieznośny wieczny niedosyt, to, że ciągle mi mało. Z końcem roku ciągnie w dół, jest pesymistyczne.
– Malkontent jesteś? Czytaj dalej Z samą sobą rozmowa na dachu
Uśmiechajcie się! CUDA SIĘ ZDARZAJĄ!
Niech Wam święta szczęśliwie miną, a nowy rok pogodnych niespodzianek naprzynosi!
Całujemy i ściskamy z całych sił!
Post powstał na arcyklawym notebooku Acer Aspire TimelineX
Spytasz mnie: a Georgetown? Pewnie uśmiechnę się tylko i długo nic nie powiem. Bo jak mam to opowiedzieć? Jeśli uważnie się przyjrzysz, z mojej twarzy wyczytasz, że to niezwykłe miejsce. Być może, zupełnie znienacka wpadnie mi do głowy filuterna myśl. Powiem Ci: wiesz co? wymień jakiś miesiąc, a znajdę Ci o nim historię. Powiesz wtedy: grudzień. Grudzień? No to posłuchaj… Czytaj dalej Street of Harmony
Jakiś czas temu, przy okazji opowieści o Dżakarcie pojawiło się wśród komentarzy zastanowienie – Pani Krystyno, pięknie dziękujemy, bo sprowokowało nas ono do jeszcze głębszego przemyślenia tematu i ubrania przemyśleń w słowa – „… czy publikowanie takich zdjęć jest etyczne? Spróbujcie wyobrazić sobie siebie na miejscu tych mężczyzn zanurzonych w śmieciach, a potem pomyślcie, że wasze zdjęcia to atrakcja do oglądania dla każdego…” Czytaj dalej O etyce podróżnej
KLIKNIJ TU, ŻEBY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA
Boże! Jak ja im współczułam! Nie dość, że ktoś wymyślił, że mają iść w samo południe, w tropikach – niemal tortura, to jeszcze nikt nie zadbał o choćby pozory ładu i organizacji. Nie wiemy jak doszli do końca wyznaczonej trasy. My nie daliśmy rady, nie umieliśmy spokojnie patrzeć na ten bajzel, na tą bezmyślną masę; nerwy nam puściły i w połowie imprezy zwyczajnie uciekliśmy. Czytaj dalej Karnawał w Banyuwangi
